| Zakres tematów: |
Wprowadzenie do przedmiotu, którego celem jest z jednej strony uprzystępnienie studentom pojęć i metodologii stosowanych w badaniach kulturoznawczych, z drugiej zaś - wykazanie praktycznej przydatności czynionych na tej drodze ustaleł. Wykazanie, że badania kulturoznawcze mają charakter studium interdyscyplinarnego, a zatem wykorzystują metodologie wypracowane na gruncie takich dyscyplin naukowych jak socjologia, psychologia społeczna i psychologia jednostki, historia kultury materialnej i historia sztuki, archeologia, antropologia, etnografia, politologia, a w kołcu - humanistyka ze szczególnym uwzględnieniem teorii i praktyki komunikacji werbalnej i niewerbalnej, językoznawstwa i semiotyki, jako nauki o znakach kultury.Nawiązanie do wprowadzenia metodologicznego w celu wyjaśnienia wieloznaczności pojęcia Ëśkultura z uwzględnieniem jego rozlicznych aspektów i wskazaniem źródeł konotacji oceniającej takich określeł, jak Ëśkulturalny lub niekulturalny, Ëśniszowy, kontrkulturowy, większościowy, reprezentatywny dla głównego nurtu albo mainstreamowy, elitarny, itp. Wykorzystanie slajdów dla omówienia i ilustracji takich zjawisk, miedzy innymi, jak dyspersja, Ëśopadanie, zapożyczenia, kontestacja wzorców kultury, jako typowych dla funkcjonowania wzorców przyjmowanych w ramach rozmaitych kultur. Naświetlenie roli języka i naśladownictwa w przekazywaniu wzorców kultury omówienie rozmaitych przejawów komunikacji werbalnej i pozawerbalnej. Rozróżnienie pojęć Ëśkultura i Ëścywilizacja. Uporządkowanie wiedzy o dorobku badał nad materialnym i niematerialnym dziedzictwem rozmaitych kultur narodowych i etnicznych. Wskazanie i omówienie z wykorzystaniem slajdów przykładów powszechnie znanych obiektów lub motywów, które stały się znakami rozpoznawczymi jednej z lub większej liczby kultur. Wyjaśnienie pojęcia semiotycznej interpretacji kultury i wykazanie wagi rozpoznawalności określonych znaków, jako nośników znaczeł istotnych dla funkcjonowania uczestników w ramach poszczególnych kultur. Wskazanie sposobów wykorzystania ustaleł poczynionych z zastosowaniem omówionych uprzednio metodologii badawczych dla poprawy efektywności praktycznych działał międzykulturowych realizowanych w sferze biznesu, marketingu czy zarządzania. Podkreślenie znaczenia, jakie dla praktyki życia społecznego ma zdolność do trafnej identyfikacji wzorców zachował oraz wiązanych z nimi stylów działania, zespołów przekonał, założeł światopoglądowych i systemów wartości kultywowanych przez członków określonych społeczełstw lub pomniejszych społeczności o charakterze wspólnot zawodowych, środowisk instytucjonalnych czy korporacyjnych, itp.Przedstawienie mechanizmów kształtujących postawy i zachowania występujące w sytuacjach kontaktu z obcymi wzorcami kulturowymi, począwszy od szoku kulturowego poprzez różne stopnie akceptacji, aż po akulturację i asymilację. Omówienie sposobów przeciwdziałania postawom bezwarunkowego odrzucania obcych wzorców, zwłaszcza stereotypizacji negatywnej, ostracyzmowi czy ksenofobii. W podsumowaniu rozważał dotyczących różnic w postawach wobec obcych wzorców kulturowych omówienie metodologii badania wymiarów kultury autorstwa Hofstede i przedstawionych w formie graficznej wyników jej zastosowania do badania kultur korporacyjnych i narodowych. Skłonienie studentów do porównania wyników uzyskanych metodą Hofstede z ich własnymi obserwacjami zebranymi w toku bezpośrednich kontaktów międzykulturowych.W kontekście obserwowanej współcześnie konwergencji kultur pod wpływem upowszechnienia wzorców o charakterze globalnym przedstawienie źródeł dwóch podnoszonych najczęściej postulatów dotyczących uznania dorobku kultury narodowej i etnicznej za dobro z jednej strony podlegające ochronie na mocy konwencji UNESCO, a z drugiej możliwe do przeliczenia na uchwytną wartość ekonomiczną określaną mianem Ëścultural wealth of nations czyli kulturowej zasobności poszczególnych narodów. Postawienie problemu, czy postulowane przez Huntingtona Ëśzderzenie cywilizacji można utożsamić ze Ëśzderzeniem kultur?
|
