Introduction to Theories of Architecture

obowiązkowe

Głównym celem kursu jest przedstawienie przeglądu podstawowych zasad ładu przestrzennego opartych na teoriach estetycznych rozwiniętych na świecie od prehistorii i starożytności postrzeganych na tle cywilizacji światowej w świetle przemian środowiskowe, społeczne i kulturowe

Zadaniem kursu jest przedstawia podstawowych zasad kształtowania przestrzennego architektury w relacji do kontekstu miejskiego, społecznego i historycznego, oraz oparciu o pewne wypracowane, w przeszłości i obecnie, reguły harmonii. Uczestnicy kursu poznają podstawy budowania formy, kształtowania relacji przestrzennych (wnętrze – zewnętrze, otwarcie-przymknięcie, pojęcie siatki modularnej itd.) kompozycji i ich analizy w architekturze. Rozwija to zdolność rozumienia podstawowych zasad przestrzeni i bryły, komunikacji i kompozycji architektonicznej.

Kurs prezentuje zasady kształtowania formy, przestrzeni i porządku, które stoją u podstaw projektowania architektonicznego. Omawia podstawowe problemy i koncepcje w zakresie operowania strukturą i przestrzenią w celu uzyskania zakładanych efektów wizualnych w odniesieniu do formy, funkcji, jak również organizacji przestrzennej spójnie zakomponowanej całości obiektu i jego otoczenia. Zagadnienia kreacji architektonicznej zilustrowano przykładami wybitnych dzieł światowej architektury stworzonych na przestrzeni dziejów. Zadaniem kursu jest rozwinięcie zdolności rozumienia i posługiwania się językiem i pojęciami, obowiązującymi w praktyce twórczej i teorii architektury oraz poznania pewnych wypracowanych przez poprzednie pokolenia twórców reguł harmonii.

1. Ching, F.D.K.. “Architecture: Form, Space, & Order”, John Wiley & Sons, 2007.

2. Giedion, S., "Przestrzeń, czas i architektura", PWN Warszawa 1968

2. Tobolczyk. M. „Architektura Współczesna, Geneza i charakterystyka wiodących nurtów”, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2017

3. Tobolczyk,M. "Narodziny architektury. Wstęp do ontogenezy architektury" PWN Warszawa 2000

W1.Student posiada wyrobioną wrażliwość plastyczną i wiedzę z zakresu teorii estetycznych oraz ekologii i opiera na nich zasady projektowania architektonicznego

Zna podstawowe zasady tworzenia formy, elementy i zasady kompozycji przestrzennej oraz relacje między elementami kształtującymi przestrzeń i środowisko oraz opiera na nich reguły projektowania urbanistycznego

Ma wiedzę z zakresu: historii i teorii architektury i urbanistyki, sztuk pięknych, elementów nauk humanistycznych w zakresie niezbędnym do zastosowania w procesie projektowym

W2. Student wykazuje odpowiedzialność za własną pracę, profesjonalność i stosuje się do zasad etyki zawodowej

U1. Uczeń jest w stanie rozwijać twórczo relacje między tradycyjną i współczesną architekturą. Rozumie procesy przemian trwających w architekturze do chwili obecnej.

K1. Student jest otwarty i dobrze komunikatywny z innymi; omawia tematy związane e sztuką i architekturą; lubi dzielić się wiedzą, gotowy wyrazić krytyczne opinie na temat współczesnej architektury.

Kryterium oceny oparte jest na aktywnym udziale studentów w zajęciach (10%) oraz egzaminie końcowym (90%).

Praktyki zgodne z ogólnym harmonogramu aktywności dla praktycznego opanowania zawodu architekta. Nie przewiduje się odrębnych praktyk wyłącznie dla zapoznania się z osiągnięciami danego biura architektonicznego