Komentarz polityczny w mediach

Celem zajęć konwersatoryjnych w połączeniu z warsztatami jest rozpatrzenie fenomenu recenzowania zjawisk politycznych przez trzy kategorie komentatorów: polityków, dziennikarzy i naukowców. Na zajęcia składają się dwie zróżnicowane czasowo części. W pierwszej i krótszej – wprowadzeniu merytorycznym ze strony prowadzącego - uwypuklona jest specyfika transformacji gospodarczo-polityczno-kulturowej i jakości klasy politycznej w Polsce oraz wybranych państwach jako pola wytyczającego zakres podejmowanych zagadnień. Część drugą wypełnią analityczne wystąpienia studentów dotyczące następujących zjawisk właściwych dialogowi w polskiej przestrzeni publicznej, kolejno: postkomunizmu i postsolidarności, mowy nienawiści w postaci wojny na górze i wojny polsko-polskiej, lustracji, feminizmu i antyfeminizmu, salonu i antysalonu, sondażokracji, rentierstwa politycznego, obsesji reelekcji, kartelizacji i doktrynerstwa, nacjonalizmu i antynacjonalizmu, obecnej polityki Polski pod nazwą „dobrej zmiany” w perspektywie międzynarodowej – regionalnej, europejskiej i globalnej.

K-W01 ma poszerzoną wiedzę z zakresu medioznawstwa i innych nauk społecznych oraz ich subdyscyplin (historii, socjologii, prawa, ekonomii) oraz podstawową wiedzę o różnych problemach współczesnego świata, zwłaszcza Polski i Europy oraz wybranych regionów świata.

K-W03 ma poszerzoną wiedzę o współczesnej historii i kulturze różnych narodów i regionów, zwłaszcza Polski i Europy.

K-W09 ma podstawową wiedzę, pozwalającą mu obiektywnie interpretować bieżące wydarzenia polityczne w Polsce i wybranych państwach przez pryzmat interesów jednostki, państwa, narodu i innych grup społecznych.

K-W18 ma ogólną wiedzę na temat politycznych: systemów, ideologii i doktryn oraz ruchów, dzięki czemu potrafi oceniać wymianę poglądów prowadzonych w sferze mediów.

K-U02 umie doszukiwać się związków przyczynowo-skutkowych miedzy poszczególnymi zjawiskami i procesami zachodzącymi w sferze publicznej oraz przewidzieć ich konsekwencje społeczne, polityczne, kulturowe i gospodarcze.

K-U05 potrafi właściwie analizować przyczyny i przebieg konkretnych procesów i zjawisk społecznych (kulturowych, politycznych, prawnych, gospodarczych) poprzez ich odzwierciedlenie w mediach.

K-U12 na podstawie analizowania doniesień medialnych posiada umiejętność formułowania obiektywnych sądów w ważnych sprawach społecznych i publicznych.

K-U13 posiada umiejętność przygotowania prac pisemnych i wystąpień ustnych w języku polskim odnoszących się do zagadnień poruszanych w mediach każdego rodzaju.

K-K01 rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie, w tym stałej ewaluacji kompetencji zawodowych.

K-K02 jest przygotowany do dalszych studiów i rozumie konieczność permanentnego uczenia się i poszerzania wiedzy oraz umiejętności, niezbędnych w pracy zawodowej i w życiu społecznym.

K-K04 potrafi pracować w środowiskach: międzynarodowym i wielokulturowym, w tym ma umiejętność dostosowania się do wielokulturowego środowiska pracy i życia, przy jednoczesnej zdolności zrozumienia występujących w nim różnic.

K-K07 cechuje się zdolnością precyzyjnego kojarzenia faktów i logicznego wyciągania wniosków oraz umiejętnością obiektywnego rozstrzygania sporów i konfliktów społecznych i zawodowych.

K-K09 potrafi uzupełniać i doskonalić nabytą wiedzę i umiejętności zarówno samodzielnie, jak i pod kierunkiem nauczyciela.

Celem zajęć konwersatoryjnych w połączeniu z warsztatami jest rozpatrzenie fenomenu recenzowania zjawisk politycznych przez trzy kategorie komentatorów: polityków, dziennikarzy i naukowców. Na zajęcia składają się dwie zróżnicowane czasowo części. W pierwszej i krótszej – wprowadzeniu merytorycznym ze strony prowadzącego - uwypuklona jest specyfika transformacji gospodarczo-polityczno-kulturowej i jakości klasy politycznej w Polsce oraz wybranych państwach jako pola wytyczającego zakres podejmowanych zagadnień. Część drugą wypełnią analityczne wystąpienia studentów dotyczące następujących zjawisk właściwych dialogowi w polskiej przestrzeni publicznej, kolejno: postkomunizmu i postsolidarności, mowy nienawiści w postaci wojny na górze i wojny polsko-polskiej, lustracji, feminizmu i antyfeminizmu, salonu i antysalonu, sondażokracji, rentierstwa politycznego, obsesji reelekcji, kartelizacji i doktrynerstwa, nacjonalizmu i antynacjonalizmu, obecnej polityki Polski pod nazwą „dobrej zmiany” w perspektywie międzynarodowej – regionalnej, europejskiej i globalnej.